라틴어 문장 검색

Hostis at haerentem orbiculo detrudere sphaeram Certat, luminibusque viam signantibus omnes
(JOSEPHUS ADDISON, SPHAERISTERIUM 5:4)
sed quasi vox in ipsis interciperetur faucibus, iterum demisso capite tacebas;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:29)
Non ibi materies, que sit demissior istis, Jura tenet propriaque potest plebescere forma.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 18:4)
Sic operi proprio pictura fideliter heret, Vt res picta minus a uero deuiet esse.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 18:6)
illic Mevius, in celos audens os ponere mutum, Gesta ducis Macedum tenebrosi carminis umbra Pingere dum temptat, in primo limine fessus Heret et ignauam queritur torpescere musam;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 22:5)
Postquam celestis aurata sedilia cetus Impleuit tantaque nitens deitate refulsit Ipsa domus, tanti lucem mirata diei, Concilii stetit in medio Natura, parumper In terram demissa caput, concepta seueris Vultibus exponens dextraque silencia dictans, Suspendensque animos, uoces exiuit in istas:
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 24:1)
Nec tamen herentes maculas abstergere possum, Quas habitus firmi prescriptio longa tuetur, Nam medicina silet, ubi morbi causa senescit, Nec morbi ueteres molimina tarda requirunt.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 26:3)
Quo modo mendicat alienum luna decorem, Cur a luce sua Phebe demissa parumper Detrimenta sue deplorat lucis, at infra Plenius exhausta, tocius luminis amplam Iacturam queritur, sed rursus fratris in igne Ardescens, nutrit attriti damna decoris, Perfectos tandem circumfert plena nitores.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 8:9)
Cum sic in dubio mens pendet, fluctuat, heret, In medium cuncta medians Concordia sese Profert, in cuius facie deitatis ymago Splendet et humani fastidit tedia uultus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 12:1)
Instat sexta soror operi, se funditus urget Ad studium, studio reliquis studiosius herens.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 16:1)
Non morbo, non tristicia, non mente magistra Degenerat caput in terram, sed uultus in astris Heret et archanum celi causasque fugaces Venatur uisus, mentis preambulus, illi Nunciat et crebro mentem docet asecla mentis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 2:2)
tandem superato calle, laboris Pondere, cautele studio, regione potitur Qua Venus et Stilbons complexis nexibus herent.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 24:2)
heret Mens animusque fluit, dubitat cum mente uoluntas Ipsa nec in certo defigitur anchora mentis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 4:2)
Cultibus hiis afflata poli regina caduca Deserit atque Dei secretum consulit, heret Diuinis, mentem terrenis exuit, ipsam Haurit mente Noym, diuini fluminis haustu Ebria, sed pocius dicatur sobria, namque Ebrietas nascens ex tali nectare, plena Sobrietate uiget nec mentem cogit ab usu Degenerare suo, uerum generosius ipsam Erigit, elimans nostre contagia sordis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 10:1)
Nec mirum si cedit ad hec Prudencia, que sic Excedunt matris Nature iura, quod eius Exuperant cursus, ad que mens defficit, heret Intellectus, hebet racio, sapiencia nutat, Tullius ipse silet, mutescit musa Maronis, Languet Aristotiles, Ptholomei sensus obumbrat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 18:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION